Badanie termiczne przebiega całkowicie bez kontaktowo z wykorzystanie kamery termowizyjnej. Jest dwuwymiarowe, a uzyskany obraz umożliwia szczegółowy przegląd obiektu w czasie rzeczywistym. Termowizja opiera swoje działanie na zjawisku niewidzialnego promieniowania podczerwonego, które emitowane jest przez każde ciało o temperaturze wyższej od zera bezwzględnego, a jego intensywność zależy od temperatury i cech powierzchni ciała.
Pomiary termowizyjne w codziennym zastosowaniu
Kamera termowizyjna rejestruje promieniowanie podczerwone emitowane z badanego celu. Następnie przechodzi przez soczewkę i jest skupiane na detektorze podobnie jak ma to miejsce w przypadku zwykłego analogowego aparatu i światła widzialnego rejestrowanego na kliszy. Na podstawie odczytu z matrycy generowany jest sygnał elektryczny, który przekształcany jest w postaci cyfrowej na obraz na wyświetlaczu urządzenia lub przesyłana jest na standardowy monitor.. Można więc przyjąć, że termowizja jest rodzajem bezkontaktowego termometru pozwalającym na badanie temperatury w wielu punktach gdzie pomiary termowizyjne wyświetlane są jako obraz temperatury zwany termogramem. Termogram przedstawiany jest w postaci barwnych izoterm, dowolnie definiowanych przez operatora, gdzie jeden kolor odpowiada punktom o tej samej temperaturze. Najczęściej punkty o temperaturze minimalnej przedstawiane są za pomocą barwy czarnej, a maksymalnej za pomocą koloru białego.
Najistotniejszymi parametrami kamery termowizyjnej są czułość termiczna, która określa najniższą możliwą do odczytu różnice temperatur (może ona osiągnąć wartość nawet 0,05 stopnia Celsjusza, co przekłada się na bardzo dokładny pomiar) oraz częstotliwość odświeżania obrazu, decydującą o jakości rejestrowanego obrazu, nawet jeśli badany obiekt znajduje się w ruchu.